بارنامه چیست؟ bill of lading

کلمه‌ی «بارنامه» (به انگلیسی:Bill of Lading) به گوش فعالان صنعت حمل و نقل آشناست. رانندگان و کارمندان یک شرکت باربری به خوبی می‌دانند که هیچ باری بدون بارنامه جا به جا نمی‌شود! اما آیا این عزیزان به راستی از اهمیت استفاده از بارنامه آگاهند؟

شما به عنوان یک فرد دانشجو یا شاغل در زمینه حمل و نقل، از بارنامه چه می‌دانید؟ آیا می‌دانید چه مواردی باید در بارنامه درج شود؟ آیا با انواع مختلف بارنامه آشنا هستید؟ آیا از قوانین و مقررات مربوط به صدور بارنامه اطلاع دارید؟ و چندین مورد دیگر که عدم آگاهی از آن ممکن است در آینده برایتان دردسر ساز شود!

اما نگران نباشید. کارشناسان ما در تیم اعلام بار باریار، دلسوزانه در کنار شما هستند تا با آگاه سازی جامعه فعالان حمل و نقل کشور، از بروز این گونه مشکلات احتمالی جلوگیری کنند. پس در ادامه این مطلب با مجله حمل و نقل باریار همراه شوید تا پُر بار باشید.

بارنامه چیست و چه کاربردی دارد؟

بارنامه که در زبان انگلیسی به آن Bill of Lading ( یا به اختصار BL ) گفته می‌شود، نشان دهنده این است که کالای مشخص شده از یک مبدا معین به مقصدی معین توسط وسیله حمل و نقلی که در قرارداد ذکر شده است، در ازای کرایه حمل توافق شده ارسال می‌شود. درواقع می‌توان گفت بارنامه قراردادی است که بین فرستنده و متصدی حمل و نقل انعقاد می‌شود که طبق آن فرستنده کالایی را به متصدی تسلیم می کند.

 

اصولا از بارنامه برای قراردادهای هوایی، دریایی و زمینی استفاده می‌شود که ویژگی های آن عبارتند از:

• به منزله رسید دریافت کالا است.
• دلیل مالکیت کالا محسوب می شود.
• قابل معامله است.
• پس از اینکه بارنامه صادر می‌شود شرکت حمل و نقل هر ادعایی را بر خلاف مندرجات داخل بارنامه داشته باشد به هیچ عنوان پذیرفته نمی‌شود.
• اصولا این سند بدون قید و شرط تدوین می شود مگر اینکه به صورت توافقی بین طرفین شروط ذکر شود.
• بارنامه می‌تواند پشتوانه ای باشد تا در زمان ادعای خسارت در بیمه از آن استفاده کرد.
• قابلیت انتقال به غیر را دارد.

قدیمی ترین بارنامه تاریخ توسط چه کسانی صادر شد؟

برخی معتقدند تاریخچه بارنامه به زمان روم باستان باز می‌گردد. گرچه سندی رسمی برای استناد به این مدعا وجود ندارد اما چون روم یکی از مهد‌های تمدن بشری است، این احتمال منطقی بوده و می‌تواند درست باشد.

اما اگر بخواهیم تاریخچه بارنامه را بر اساس اسناد موجود بیان کنیم باید به قرن ۱۱ میلادی برگردیم. چون اولین اسناد شبیه به بارنامه از آن دوران به جا مانده است.

 

در این زمان تجارت با کشتی بین بنادر دریای مدیترانه رشد چشمگیری داشته است؛ لذا این نیاز بین حاملان کشتی و صاحبان بار احساس شده که بار باید شناسنامه‌ای رسمی داشته باشد. به همین دلیل افراد به ثبت سندی روی آوردند که قبل از حمل بار آن را مابین خود امضا کنند.

بنابراین ضبط و ثبت حمل بار توسط کشتی‌ها، عمری برابر با عمر خود کشتی‌ها دارد. البته قوانین رسمی و مدون مربوط به ثبت یک بارنامه به سال ۱۳۵۰ میلادی بازمی‌گردد. در واقع در این تاریخ بود که بارنامه‌ های رسمی و قانونی با قالبی شبیه به آنچه اکنون به عنوان بارنامه وجود دارند، پدید آمدند.

چه اطلاعاتی باید در بارنامه درج شود؟

محتویات بارنامه شامل اطالاعات ارسال کننده بار، دریافت کننده، مشخصات کالا از نظر عنوان، ماهیت تعداد و وزن آن، تاریخ دریافت و زمان تقریبی تحویل در مقصد، هزینه‌های دریافتی شامل بیمه، کمیسیون شرکت و هزینه حمل بار می‌باشد. به طور کلی، محتویات بارنامه را می‌توان به این صورت دسته‌بندی کرد :

1. اطلاعات عمومی بارنامه: تاریخ ، شماره ، سریال و …
2. اطلاعات بار: عنوان و نوع بار، وضعیت ظاهری ، بسته بندی بار ، وزن و تعداد
3. اطلاعات ارسال کننده و مبدا بار: نام و نام‌خانوادگی ، کد ملی ، آدرس فرستنده بار، مبدا و محل بارگیری و تاریخ بارگیری
4. اطلاعات مقصد و تحویل گیرنده: نام و نام‌خانوادگی ، کد ملی ، آدرس تحویل گیرنده بار، مقصد تخلیه بار و زمان تقریبی تحویل بار
5. اطلاعات راننده: مشخصات فردی راننده شامل کد ملی ، نام و نام‌خانوادگی، محل سکونت ، مشخصات گواهینامه ، کارت هوشمند و دفترچه راننده ها می‌باشد.
6. اطلاعات ناوگان (وسیله حمل و نقل بار): نوع خودرو و بارگیر، شماره و سری پلاک و غیره در بارنامه قید می‌شود.
7. اطلاعات مالی: هزینه حمل بار شامل کل کرایه ، کمیسیون شرکت باربری ، ارزش بار ، بیمه تعلق گرفته ، نوع پرداخت که می‌تواند پیش‌کرایه یا پس‌کرایه و یا ترکیبی از آن‌ها باشد.

در شکل زیر یک نمونه بارنامه یا همان عکس بارنامه که دارای کد رهگیری می‌باشد را مشاهده می‌نمایید.

 

همان‌ طور که در تصویر و عکس بارنامه می‌بینید، تمام اطلاعات مورد نیاز در آن قید شده است.

تغییر نام در بارنامه

همان طور که گفته شد بارنامه سندی است که مالکیت کالا را مشخص می‌کند. به طور مثال کانتینری که از چین به ایران ارسال می‌شود در بارنامه به نام مهدی کریمی خورده است. هر فردی که کالا را خریده باشد مهم نیست. در واقع این فرد که در بارنامه نامش ذکر شده است صاحب کالا محسوب می شود.

در بارنامه امکان تغییر نام وجود دارد. زمانی که کشتی حرکت کرده و ما به طور مثال با ترخیص کاری که بارنامه به نام او ثبت شده به مشکل خوردیم میتوانیم به سوپلایر ( نماینده ی کشتیرانی در چین ) درخواست بدهیم تا بارنامه را به نام خودمان ثبت کنیم. مبلغی که برای این تغییر نام نیاز است را پرداخت می‌کنیم تا بارنامه به نام ما ثبت شود.

در حالت دیگر بارنامه به نام ترخیص کار است و بار ما به گمرک منطقه رسیده است. در این زمان صاحب کالا از ترخیصکار درخواست می‌کند تا کالا را به نامش بزند. در مناطق ویژه این خرید و فروش انجام می‌شود و هیچ گونه هزینه ای هم در برندارد.

 

قوانین بارنامه

اصولاً بارنامه دارای یک سری قوانین مربوط به هر کدام از طرفین می باشد.

مقررات مربوط به صادرکننده یا شرکت حمل و نقل:

1. تعیین ضوابط بارنامه
2. صادر کردن بارنامه از مبدا به کشور مقصد
3. اخذ پروانه عبور
4. صدور این سند تحت پوشش بیمه

مقررات مربوط به فروشنده یا فرستنده:

1. اعلام کردن آدرس دقیق محل بارگیری
2. اعلام کردن آدرس دقیق محل تخلیه
3. اعلام مشخصات دقیق کالای مورد نظر. به طور مثال :طول و وزن و تعداد کالا
4. بارگیری به موقع کالا برای جلوگیری از زیان های مالی
5. تخلیه به موقع کالا برای جلوگیری از از ضرر حق توقف یا دموراژ
6. پرداخت کرایه به حامل کالا
7. تمامی توافقات کرایه، بیمه و تعهدات دو طرفین به قرارداد اینکوترمزی بستگی دارد که بین آنها بسته شده است است به طور مثال تحویل CFR باشد یا FOB

مقررات مربوط به راننده

1. حضور به موقع برای بارگیری کالای مورد نظر
2. رساندن به موقع کالا در مقصد
3. محفوظ نگه داشتن محموله کالا تا زمان تخلیه
4. حضور به موقع در در زمان تخلیه بار
5. نگهداری از بارنامه در طی مسیر

سامانه بارنامه

کلیه شرکت‌های باربریِ دارای پروانه، دارای یک کارتابل کاری بر روی سامانه بارنامه سازمان راهداری بوده و ملزم به ثبت بارنامه‌های خود در این سامانه هستند. نکته‌ی مهم این است که یک بارنامه زمانی کاملا قانونی و ثبت شده است که دارای یک کد رهگیری ۱۶ رقمی باشد که از طریق سامانه بارنامه برای صاحب بارنامه ارسال می‌گردد.

ثبت بارنامه

همان طور که گفته شد، ثبت بارنامه تنها توسط شرکت‌های مجاز باربری امکان‌پذیر است. ذکر این نکته ضروری است که بارنامه بدون ثبت در وب‌سایت و سامانه بارنامه ، فاقد ارزش قانونی است؛ بنابراین باید همواره کد رهگیری ثبت بارنامه را از شرکت باربری طلب نمایید.

خرید بارنامه و هزینه ها

بدیهی است هنگامی که باری را بارنامه می‌کنید و آن را به شرکت معتبر حمل و نقل می‌سپارید، بابت خرید بارنامه باید هزینه‌ای پرداخت کنید. این هزینه‌ها شامل :

• عوارض جابجایی و کرایه بار که از صاحب بار اخذ می‌شود.
• هزینه‌ی بیمه مسئولیت که از صاحب کالا دریافت می‌شود.
• هزینه‌ی بارگیری یا تخلیه بار که از صاحب کالا دریافت می‌شود.
• هزینه‌ی دریافت کد رهگیری که بر عهده‌ی شرکت حمل‌ونقل است.
• ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده که بر عهده‌ی شرکت حمل و نقل است، اما در صورتی که صاحب کالا بارنامه نداشته باشد بر عهده‌ی صاحب کالا می‌باشد.
• حق کمیسیون که هزینه‌ی آن بر عهده‌ی راننده می‌باشد.

انواع بارنامه

همان طور که گفته شد برای حمل بار، صدور بارنامه الزامیست، پس لازم است که از طریق تمام مسیرها و حمل بار توسط هر وسیله‌ای،‌ بارنامه خاص خودش صادر شود. انواع بارنامه‌ها به شرح زیر می‌باشد:

• بارنامه دریایی: حمل با کشتی
• بارنامه هوایی: حمل با هواپیما
• بارنامه راه آهن: حمل با قطار
• بارنامه جاده ای: حمل با کامیون
• بارنامه سراسری: حمل با کامیون، قطار و کشتی
• بارنامه حمل مرکب فیاتا (FIATA)
• بارنامه رسید پست
• بارنامه آن بورد
• بارنامه آن دک
• بارنامه پلیس راهی
• بارنامه شخص ثالث
• بارنامه بیات یا کهنه

بارنامه دریایی (Ocean/Marine Bill of Lading)

سندی را که توسط شرکت کشتی رانی و یا نماینده آن، در مقابل دریافت کالا جهت حمل صادر می گردد، بارنامه دریایی می‌گویند.

نکته: این نوع بارنامه سند مالکیت کالا به شمار می رود که قابل معامله است.

انواع بارنامه های دریایی:

بارنامه های دریایی از نظر موقعیت های متفاوت، انواع گوناگونی دارند که به شرح زیر می باشد:

• از نظر موقعیت کالا
• از نظر تعداد وسیله حمل

بارنامه حمل مرکب (Combined Bill of Lading)

فدراسیون بین المللی اتحادیه های شرکت های فورواردر و اتحادیه بین المللی کارگزاران بار، این نوع بارنامه را برای استفاده عاملین حمل و نقل مرکب تنظیم نموده اند.

ویژگی های بارنامه حمل مرکب (فیاتا) :

• می تواند به صورت بارنامه دریایی نیز صادر گردد.
• حاوی آرم سازمان فیاتا و اتاق بازرگانی بین المللی می باشد.
• بارنامه مرکب (فیاتا)، مهم ترین سندی است که فیاتا در اختیار اعضای خود قرار داده است.
• سندی است قابل معامله، که دلیل بر تحویل کالا و حمل آن با استفاده از وسایل مختلف حمل از مبدا تا مقصد تعیین می باشد.

مفاد بارنامه حمل مرکب (فیاتا) :

• در فیاتا مواردی به عنوان مفاد و شرایط ذکر شده است که فورواردر در قبال آن ها مسئولیت هایی را بر عهده دارد. از جمله:
• فورواردر مسئول عملکرد و غفلت اشخاصی می باشد که از خدمات آنها جهت اجرای قرارداد بر اساس بارنامه استفاده می کنند.
• مسئولیت و تعهد فراهم نمودن وسایل اجرای کامل حمل از محل دریافت تا محل تحویل کالا، طبق مندرجات بارنامه، با فورواردر و به نام وی می باشد.

بارنامه چارتر (Charter Party Bill Of Lading):

هنگامی که یک شخصی یا شرکت حمل و نقل برای انتقال کالاهای ارسالی خود، کشتی اجاره کند، نوع سندی که برای حمل کالا صادر می‌شود چارتر نام دارد. به عبارت دیگر بارنامه چارتر بارنامه ای دربست است. چون کشتی از لحظه حمل بار تا رسیدن به مقصد در اختیار کامل آن شخص یا شرکت قرار می گیرد. البته بر اساس مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی، بانک‌ها در صورتی بارنامه چارتر یا دربست را می‌پذیرند که این امر به ‌صراحت در شرایط اعتبار مجاز شده باشد.

بارنامه هوایی (Air way Bill):

راه نامه یا بارنامه هوایی، معمولا در ۱۲ نسخه صادر شده که ۳ نسخه اصلی آن از نظر تجارتی مهم بوده و بقیه نسخه های آن برای قسمت‌ های داخلی شرکت هواپیمایی به کار برده می‌ شود.

این نوع بارنامه باید با مهر شرکت هواپیمایی ثبت شود و شامل اطلاعات مربوط به تاریخ پرواز و شماره پرواز باشد.

نکته: این نوع بارنامه قابل معامله نیست!

نسخه های اصلی موجود در بارنامه هوایی به شرح زیر است:

1. نسخه اصلی اول برای شرکت حمل کننده یا صادر کننده (For Carrier)
2. نسخه اصلی دوم برای گیرنده کالا (For Consignee)
3. نسخه اصلی سوم برای فرستنده کالا (For Shipper)

بارنامه (راه نامه) راه آهن (Railway of Landing):

سندی است که توسط شرکت های راه آهن در ایستگاه های بارگیری آنان صادر می شود و شرکت راه آهن طی این سند اعلام می کند که کالای مندرج در راه نامه را تحویل گرفته و متقبل می شود که آن را در مقصد صحیح و سالم همان گونه که تحویل گرفته است، تحویل دهد.

راهنامه راه آهن، غیر قابل معامله و انتقال است. بنابراین با ظهر نویسی نمی‌توان آن را به دیگری انتقال داد.

مبدا های ورودی کالا در ایران:

1. کالا هایی که از مبدا اروپا از طریق کشور ترکیه حمل شده و از مرز رازی وارد ایران می شود.
2. کالا هایی که از کشور های اروپایی و یا از طریق ترانزیت کشور های اروپای شرقی و اتحاد شوروی حمل شده و از طریق مرز جلفا وارد ایران می‌شود.
3. کالا هایی که از مبادی راه آهن میر جاوه وارد ایران شده و مقصد این کالا ها ایستگاه راه آهن زاهدان است.

مشخصات موجود در بارنامه راه آهن:

• نام و آدرس فرستنده کالا
• نام ایستگاه مبدا و مقصد کالا
• نام و آدرس گیرنده کالا
• تعیین نوع کالا و مشخصات آن از قبیل تعرفه، ابعاد و غیره
• وزن کالا، تعداد بسته ها و مشخصات بسته بندی
• شماره واگن
• ذکر جزئیات مورد لزوم جهت گمرک
• هزینه حمل کالا (معمولا بر اساس تعرفه راه آهن مربوطه)

بارنامه جاده ای (CMR/Truck way Bill):

بارنامه حمل با کامیون سندی غیر قابل تعویض است که حدود مسئولیت های متصدیان حمل و نقل جاده ای را مشخص می کند.

اطلاعات مندرج در بارنامه حمل بار کامیون به شرح زیر می باشد:

• نام و نشانی فرستنده کالا یا کارگزار آن
• نام و نشانی حمل کننده کالا
• نام و نشانی گیرنده کالا
• تاریخ صدور و تاریخ حمل
• وزن خالص و ناخالص محموله
• هزینه های مربوط به حمل و گمرک و غیره
• اطلاعات مالی حمل بار
• اطلاعات مربوط به شخص و خودرو
• مشخصات کالا
• اسناد ضمیمه

بارنامه سراسری (Trough Bill Of Loading):

در برخی از مواقع مسافتی که یک بار باید برای رسیدن به مقصد طی کند بسیار طولانی است. همچنین امکان حمل بار با یک وسیله وجود ندارد و بار باید در میانه راه تحویل وسیله نقلیه دیگری شود. به طور مثال باری ابتدا با کشتی به یک بندر مشخص می‌رسد، سپس از آنجا با کامیون به سمت مقصد حرکت می‌کند.

در چنین مواقعی شرکت های باربری به جای صدور انواع بارنامه برای هر وسیله نقلیه، یک بارنامه سراسری صادر می‌کنند. این بارنامه سندی قابل معامله و انتقال است و در هر مقصدی از حامل قبلی بار به حامل بعدی منتقل می‌شود. در این میان شرکت باربری بر این نقل و انتقال نظارت می‌کند و صحت تحویل بار را از یک وسیله به وسیله دیگر رصد و بر آن نظارت می‌کند.

شرکت‌های باربری که اقدام به صدور بارنامه می‌کنند موظف نیستند در بارنامه ذکر کنند که بار در هر بخش از مسیر با چه وسیله‌ای حمل می‌شود یا در کجا و چطور به وسیله حمل و نقل بعدی منتقل می‌شود.

نکته: این نوع بارنامه، قابل معامله و انتقال می باشد.

بارنامه رسید پستی (Courier and post Recipts of Certificate of posting):

بارنامه رسید پستی شماره‌ای ۱۰ تا ۲۰ رقمی (برای مرسولات پستی خارجی ۱۳ رقمی) است که برای بسته‌هایی صادر می‌شود که توسط شرکت پست به‌صورت پست پیشتاز ارسال می‌شوند. افراد با داشتن این کد می‌توانند به سامانه پستی مراجعه کرده و شرایط بسته خود را از نظر زمان تحویل یا مکانی که بسته اکنون در آن قرار دارد، پیگیری کنند.

بارنامه آن بورد (On Board):

زمانی که بار در خن کشتی قرار گرفته باشد و حتما با آن کشتی حمل شود، اصطلاحا آن بورد نامیده می شود که این نوع بارنامه اطمینانی برای طرفین خواهد بود.

بارنامه آن دک (On Deck):

زمانی که در خن کشتی جایی وجود نداشته باشد کالا روی عرشه قرار میگیرد که به دلیل عدم امنیت، بانک این گونه حمل و نقل را قبول نمی کند.

بارنامه پلیس راهی

اصطلاح بارنامه پلیس راهی به بارنامه‌هایی اطلاق می‌شود که در آن شرکت‌های باربری متخلف از درج اطلاعات مالی مربوط به بار خودداری کرده و در بارنامه اطلاعات غیر واقعی ثبت می‌کنند. در واقع گاهی شرکت‌های باربری برای فرار از مالیات و قوانینی که در شورای صنفی آن‌ها ثبت شده است مبلغ کرایه بار را که بر اساس وزن بار و مسافتی که باید طی شود تعیین می‌شود، کمتر از اندازه حقیقی آن درج می‌کنند.

در صورتی که یک شرکت باربری دست به چنین اقدامی بزند و تخلف او اثبات شود، طبق قانون دفتر آن شرکت باربری تا سقف ۶ ماه پلمب خواهد شد.

بارنامه شخص ثالث (Third Party Bill of Loading):

بارنامه شخص ثالث یعنی اگر در حوزه تجارت بین المللی فروشنده ای نتواند تمامی کالا های تعهد شده مربوط به صادرات را خودش تهیه نماید، ناگزیر از طرف دیگری برای تهیه این اقلام خواهان کمک می شود.

به عبارتی می توان گفت که تهیه قسمتی از کالای خود را به عاملین حمل و نقل و یا فروشنده دیگری واگذار می‌ کند که در این گونه موارد از بارنامه شخص ثالث استفاده می شود.

بارنامه بیات یا کهنه (Stale Bill of Loading):

ذینفع اعتبار از تاریخ صدور بارنامه، به مدت ۲۱ روز برای ارائه اسناد خود به بانک فرصت دارد. اگر بارنامه پس از مهلت مذکور ارائه نگردد، آن بارنامه بیات و یا کهنه خوانده می شود، مگر آن که بانک مربوطه که به آن بانک گشاینده اعتبار می گویند، مدت اعتبار را افزایش داده باشد.

تفاوت بارنامه و راهنامه

معمولا افرادی که در زمینه حمل و نقل بین المللی فعالیت می کنند با اصطلاح بارنامه آشنایی دارند.

• بارنامه: در واقع سند کالا محسوب می شود که مالکیت کالا را نسبت به صاحب کالا نشان می‌ دهد.
• راه نامه: سندی است که توسط حمل کننده کالا صادر می شود و حمل این سند همراه با بار در همه مراحل ارسال کالا ضروری است.

در واقع افراد تمامی مراحل و امور گمرکی را تا زمان صدور این برگه دنبال می کنند. این سند علاوه بر نشان دادن تمامی ویژگی های کالا، در واقع سندی قابل انتقال است و در داد‌ و‌ ستد بین المللی در واقع مالکیت این سند پس از دریافت پول مورد توافق از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.

مقررات و کنوانسیون‌ های ناظر بر حمل و نقل جاده‌ ای

همانطور که می‌دانیم در صورتی که کالا از طریق جاده حمل گردد، ممکن است از یک یا چند کشور بین راه عبور نماید تا به کشور مقصد وارد و در گمرک مقصد , کالا را تخلیه نماید . کشورهای بین راه جهت اطمینان از این که کامیون حامل کالا مقداری از کالا را داخل کشور آنها تخلیه ننموده و یا دارای کالای ممنوعه نمی‌باشد , اقدام به بازرسی کامیونهای ورودی نموده و پس از کنترل مدارک مربوطه و ذکر مقدار کالا , به کامیون مربوطه اجاز ترانزیت از خاک کشور خود را می‌دهند . این شیوه عمل باعث تاخیر در رسیدن کالا به مقصد نهایی و معطلی بیش از اندازه در گمرکات ورودی و خروجی کشورها می‌شود .

به منظور این کاستی در سال ۱۹۵۹ مقرراتی جهت ایجاد تسهیلات در رابطه با تشریفات گمرکی کامیون های حامل کالا که جاده های بین‌المللی تردد نموده و از گمرکات مرزی کشورهای بین راه عبور می کردند , به وجود آمد .

بر طبق مفاد این مقررات, موسسات حمل و نقل بین المللی با خرید دفترچه کارنه تیر برای هر سفر, پرداخت حقوق و عوارض گمرکی محموله کامیون را تضمین می کنند . این ضمانت توسط شرکت های حمل و نقل بین المللی به اتاق بازرگانی مبدا سپرده می‌شود و در مقابل , اتاق بازرگانی محل با در اختیار قرار گذاردن دفترچه کارنه تیر ضامن عبور ترانزیت کامیون مربوطه تا گمرک نهائی می‌گردد.

بارنامه الکترونیکی

بارنامه‌های الکترونیکی به عنوان جایگزین بارنامه‌ کاغذی، در واقع سندی الکترونیکی است که در هنگام تحویل بار مشخص توسط راننده برای حمل باری از مبدأ به مقصد، توسط شرکت‌های حمل و نقل صادر می‌شود. قوانین و مقرراتی که در مورد بارنامه‌های کاغذی وجود داشته است، برای بارنامه‌های الکترونیکی نیز صدق می‌کند.

با صدور بارنامه‌های الکترونیکی، برای هر یک از ناوگان‌های حمل کننده‌ بار، یک کد رهگیری صادر می‌شود که قابلیت کنترل و ردیابی توسط دستگاه‌ها و مراجع ذی‌ربط نظارتی را مهیا می‌کند. از طرفی فرآیند صدور این بارنامه ها، آسان‌تر و سریع‌تر می‌باشد. با وجود این بارنامه ها، نیازی به رفت و آمد های متعدد برای دریافت بارنامه نمی‌باشد که خود باعث صرفه جویی در زمان و مصرف سوخت نیز می‌شود.

پُر بار باشید

سامانه اعلام بار باریار